Flyerwoman

Dagelijks worden mij via de mail allerlei vacatures voorgeschoteld. Eén van de ‘feeds’ waarop ik geabonneerd ben, is van ‘Culturele Vacatures’. Als ik dan toch op laaggeschoolde functies als medewerker verhuur en administratieve kracht solliciteer, dan wil ik liever werken in een culturele organisatie dan in een commerciële. In januari zag ik de vacature voor verspreider van Flyerman staan. Een Flyerman scheurt in een hip elektrisch karretje door de stad om in bioscopen, cafés, theaters en andere cultureel-maatschappelijke instellingen wekelijks verse posters op te hangen en frisse flyers neer te leggen. Daarmee wordt dan het aanbod van weer andere cultureel- en maatschappelijk ingestelde organisaties gepromoot. Promoten van cultuur in de breedste zin onderschrijf ik van harte, dus dat meldde ik in mijn sollicitatie. Ik zag mij daarbij ook al rondscheuren in zo’n karretje, gezellig ouwenelen met de diverse uitbaters, ondertussen flyers en posters vervangend. Toch viel ik zowat van mijn stoel toen ik de volgende dag al werd uitgenodigd voor een kennismakingsgesprek. Zit er dan toch een Flyerwoman in mij?

Helemaal aan het einde van de wereld, op het Zeeburgereiland, waar afbraak van oude loodsen en nieuwbouw elkaar afwisselen, is het bedrijf gevestigd. In een grote oude loods. Een oude loods met een onafzienbare hoeveelheid stellingen afgeladen met dozen flyers en posters.
Eén van de eigenaren, die mij in de loods rondleidde (het fenomeen walking job interview kende ik nog niet) hintte dat het best wel fysiek werk was. Ik denk dat die hint werd ingegeven nadat hij de uitgroei van grijze haren en mijn gezichtsrimpeltjes gemonsterd had terwijl hij dacht dat ik het niet doorhad. 

Hij benadrukte dat je dagelijks je bolide moet vullen met al die zware dozen. En bij de ‘klant’ kan het zomaar voorkomen dat je op een ladder moet balanceren om hoog op de muur posters op te hangen. Brrr.. als ik op een krant sta krijg ik al hoogtevrees, dus dat meldde ik hem meteen maar even voor alle eerlijkheid. Ik zag mijn kansen om flyerwoman te worden met de minuut kleiner worden.

Wat was het in mijn sollicitatie dat juist ik werd uitgenodigd, wilde ik nog weten, voordat ik het pand verliet. Gewoon een kwestie van de eerste reactie die binnenkwam, bleek. Kennelijk wil Flyerman iedereen spreken die geïnteresseerd overkomt. Da’s mooi. Gelukkig wordt er niet gekeken naar leeftijd, opleiding en curriculum vitae. Ik ben het overigens niet geworden. Deze Flyerwoman in spé zal nooit met haar Flyermobiel door Amsterdam crossen.