Uitverkoop
Mijn tweede coach gaf mij de ‘tip’ om in
mijn sollicitatiebrieven te vermelden dat het door de overheid voor potentiële
werkgevers financieel aantrekkelijk is gemaakt om mij, als 56 plusser (in
werkelijkheid 61+) in dienst te nemen. De belangrijkste ‘stimuleringsmaatregel’
is de zogenaamde mobiliteitsbonus, waarbij een werkgever maximaal 3 jaar een
bonus krijgt van 7000 euro per jaar als er een werkloze 56 plusser in dienst
wordt genomen. Verder zijn er werkgeversvoordelen op het gebied van
premiekorting (minder premie voor WIA en WW) en de no-risk polis, waarbij als
de werknemer ziek wordt, het financieel risico bij het UWV komt te liggen, en
niet bij de werkgever. Want ja, de
hardnekkige misvatting is dat 56+ers zo vaak ziek zijn.
Aangezien ik liever concurreer op kwaliteit
dan op prijs heb ik de tip niet opgevolgd. Het is waarschijnlijk goed bedoeld
vanuit overheidswege, maar het heeft ook iets van verdringing op de
arbeidsmarkt. Ik heb er 36 werkzame jaren opzitten. Dat hadden er best meer
kunnen worden, maar helaas heeft Inholland dat voorkomen en lukt het me
vooralsnog niet om opnieuw aan de bak te komen. Ook anderen gun ik van harte hun
kans om zo’n lang arbeidsverleden op te bouwen, dus ik huil niet als ik weer
wordt afgewezen. Er is zat betekenisvol werk dat ik doe (mede mogelijk gemaakt
door mijn ex-werkgever), alleen wordt het niet betaald.
Het voelt ook gewoon niet goed om mezelf als
een koopje aan te prijzen. Ik heb aantoonbare kwaliteiten, dus ik wil om die reden
gewaardeerd worden, niet vanuit de uitverkoopgedachte. Gelukkig heeft Vinna nog
geen manier gevonden om mij te verplichten om mezelf met een Nu Extra Voordelig
sticker aan te prijzen in mijn sollicitaties!
bronnen:
Reacties
Een reactie posten